Ślimak winniczek

Żerowanie ślimaków, na przykład na główkach kapusty i innych warzywach, a także owocach, doprowadziło do tego, że zwierzątka te, często wręcz ?na zapas” zaczęto nazywać szkodnikami. Aby chronić opadłe na ziemię owoce przed żarłocznością ślimaków, zastanawiano się jak je wytępić radykalnie w sadach owocowych, ogrodach i na okolicznych łąkach. Zapomina się jednak, że ślimaki ? podobnie jak dżdżownice, wije i inne zwierzęta glebowe ?żerując, jednocześnie rozdrabniają obumarłe rośliny, a przez to przyczyniają się do rozkładu materiału organicznego, który potrzebny jest w glebie. Z dokładnych obserwacji wynika, że na terenach, z których całkowicie usunięto ślimaki, proces rozkładu obumarłych roślin jest poważnie opóźniony. Nie powinniśmy więc operować fałszywym i wprowadzającym w błąd pojęciem ?szkodniki”, a zanim zaczniemy usuwać ślimaki z dużych powierzchni za pomocą środków chemicznych, w każdym przypadku rozważyć należy wszystkie argumenty za i przeciw. Tymczasem ślimaki padają ofiarą nie tylko zaplanowanych akcji na rzecz ochrony roślin. Aktualnie tępi je także i to coraz bardziej gleba, zakwaszona szkodliwymi substancjami. Jest to wynik postępu cywilizacyjnego, a kwaśne gleby nie są dla ślimaków idealnym środowiskiem życia.