Prawo Weinberga

Prawo Hardyego-Weinberga ma podstawowe znaczenie przy rozpatrywaniu zagadnień ewolucji z matematycznego punktu widzenia. Ewolucja w wyniku działania doboru naturalnego w najprostszej formie zachodzi w ten sposób, że osobniki o określonych genotypach, a zatem o określonych cechach, wydają więcej potomstwa zdolnego do przeżycia, które wchodzi w skład następnego pokolenia, niż osobniki o przeciwstawnych genotypach. Zatem ich geny mają stosunkowo większy udział w puli genowej następnego pokolenia niż geny organizmów o innych genotypach. Obecnie uważamy ewolucję za proces polegający na stopniowej zmianie częstości genów w populacji, zachodzącej wówczas, gdy zostanie zachwiana równowaga genetyczna określona prawem Hardyego-Weinberga. To zachwianie równowagi może być następstwem mutacji lub nielosowego rozmnażania, tzn. zaistnienia selekcji, albo może być spowodowane małą liczebnością populacji; w takich małych populacjach o utrzymaniu się lub o wyeliminowaniu określonych alleli może decydować jedynie przypadek wskutek działania tzw. dryfu genetycznego. Zaistnienie takiego procesu rozmnażania różnicującego (nielosowego) wskazuje, że dana populacja nie spełnia warunków równowagi określonej prawem Hardyego-Weinberga. Osobniki, których liczniejsze potomstwo utrzymuje się przy życiu w następnym pokoleniu, są zwykle (ale niekoniecznie) najlepiej przystosowane do danego środowiska. Dobrze przystosowane osobniki mogą być zdrowsze, łatwiej zdobywać pożywienie i mieć korzystniejsze warunki do kojarzenia się oraz być zdolne do o wiele lepszego opiekowania się swoim potomstwem. W ewolucji jednak pierwszorzędne znaczenie ma to, jak wielu przedstawicieli tego potomstwa osiąga wiek dojrzały i wydaje następne pokolenie.