Gestosc i lepkosc wody morskiej

Jeżeli gęstość czystej wody słodkiej o temperaturze 4° przyjęto jako l, to woda morska w związku z rozpuszczonymi w niej solami ma gęstość większą. Wraz ze wzrostem ilości soli gęstość wzrasta. Zmienia się także w zależności od temperatury. Wzrasta jej wartość wraz ze zniżką temperatury. Największa gęstość wody o zasoleniu 35°/oo byłaby przy ? 3,5°, aczkolwiek trudno to stwierdzić, bowiem zamarzanie wody morskiej, powyżej zaznaczonej słoności następuje przy — 1,9°. Przy zachowaniu niezmienności innych warunków, gęstość wzrasta proporcjonalnie do ciśnienia. W przeciwieństwie do rozmieszczenia temperatury na powierzchni gęstość wody morskiej powierzchniowej wzrasta przy posuwaniu się od równika ku biegunom. Zwiększa się także w miarę zagłębiania się w harmonii ze zniżką temperatury i zwyżką ciśnienia, nie na tyle jednak, aby przedmioty, których gęstość przekracza 1,1, nie miały osiągnąć dna i największych głębokości. Gęstość powierzchniowej wody morskiej o zasoleniu 35°/00 przy temperaturze 15° = 1,026. Gęstość wody określamy za pomocą areometru albo po prostu sposobem ważenia, wreszcie stosując piknometr, zawsze pamiętając o uwzględnieniu warunków temperatury i ciśnienia, poczynając od 10 m głębokości. Pomiary gęstości są ważne dla wyjaśnienia pionowego (warstwowego) układu mas wodnych, poziomego ich zasięgu, a także dla możliwości określenia słoności środowiska z pomiarów gęstości. W związku ze zmianą gęstości wody w uzależnieniu od ciśnienia należy dodać, że jest to zmiana nieznaczna, co wynika z właściwości wody, która jest bardzo mało ściśliwa.